Ξέρω, θα λέτε: "πάλι βάρκες;" Ε, ναι, τους έχω αδυναμία. Και μιά και το καλοκαίρι έσκασε μύτη, καιρός είναι να αρχίσετε να προγραμματίζετε τις διακοπές... Η φωτογραφία είναι του Μιχάλη, στο χωριουδάκι "Κόττες" του νότιου Πηλίου. Υπέροχο (ακόμη)! Με τη βάρκα βγάζει τα ψάρια. Στην παραλία μπροστά από την ταβέρνα της γυναίκας του τα καθαρίζει. Σε λίγο είναι στο πιάτο σας! Δεν θα μπορούσα να κάνω τη δουλειά τους αλλά τους ζηλεύω...
12 comments:
"Μες σ'αυτή τη βάρκα
είμαι μοναχή..."
Αχ μια βάρκα να μας πάρει,να μας ταξιδέψει,να χαθούμε στο απέραντο γαλάζιο,να γνωρίσουμε κόσμους άγνωστους,διαφορετικούς...
Μια βάρκα δεν είναι και η ζωή;;;
Χρειάζομαι διακοπές...
μου θυμισες τις μερες του καλοκαιριου που παιρναω καθε χρονο στον πυργο μου στο ποθητο νησι μου...
μήπως να βάλουμε και ένα τηγάνι για τα ψάρια;
"...έχω μια βάρκα, μια βάρκα που χωρά δυο φιλιά και μια χαρά...
Όσο θα βάζεις βάρκες, θα σου γράφω τραγούδια που θυμάμαι σχετικά μ' αυτές!! ;-))))))))
Άλλος για Χίο τράβηξε
πήγε κι άλλος για Μυτιλήνη...
Τί λέτε;
Μπαίνουμε σε ένα καϊκι να την κάνουμε όπου μας βγάλει το κύμα;
Θα μπορουσα ισως να κανω αυτη τη δουλεια, αλλά τώρα είναι αργά για να ξεκινήσω.. αφήνω το ψάρεμα μόνο για χόμπυ..
Πολύ ωραίο το νερό!:-)
Το κακόμοιρο το ψαράκι δε το σκέφτηκε κανείς...
Μωρε μπράβο ευαισθησίες!!!
@Καλοκαρινό: Και μιά βουτιά στα καθαρά νερά, θα έλεγα...
@Sofi-k: Κι εγώ... Απελπιστικά! Να μπούμε σ' λενα καϊκι. Πολύ καλή ιδέα. Αναλαμβάνεις την οργάνωση; Εγώ βάζω τις φωτογραφίες....
@Morgana: Δεν λες να μας καλέσεις στο ιδιωτικό νησί σου... 'Εχει, τουλάχιστο, χορτάρι για να βόσκεις;;;
@Νομάρχης: Σαν ν'ακούω το λάδι να τσιτσιρίζει...
@Αβεσσαλώμ: Και τα δύο τοπία όμορφα είναι. Η εναλλαγή είναι το καλλίτερο, νομίζω.
@Ρενάτα: Αν βάλεις και ήχο στα τραγούδια θα ήταν ακόμη καλλίτερα. Εγώ, πάντως, θα συνεχίσω να βάζω βάρκες... Τους έχω αδυναμία, δεν είπαμε;
@Ροδια: Ναι μάλλον είναι αργά αν είσαι πάνω από 25... Αν δεν είσαι ξεκίνα! Μάλλον έχει γοητεία. Αν έλειπε η μυρωδιά, κοινώς ψαρίλα, θα το έκανα κι εγώ (ως <25...) :-)
@Pirgaris: Δυστυχώς η σκληρή αλήθεια είναι ότι τα όντα του πλανήτη σκοτώνουν το ένα το άλλο. Ακόμη και για τα φυτά δεν είμαστε βέβαιοι ότι δεν πονούν και δεν υποφέρουν όταν τα τρώμε ή κόβουε τους καρπούς των. Και τα μικρόβια ζωές είναι (ακραία περίπτωση, βέβαια). Να τα αφήσουμε να ζήσουν εις βάρος μας; Τι λες για τα κουνούπια, τις μύγες τις κατσαρίδες; Δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι να καταστρέφουμε ζωές. Απλώς τα όντα που είναι πλησιέστερα προς τον άνθρωπο τα προστατεύουμε. Για τα άλλα δεν έχουμε έλεος!
έχεις αδυναμία στις βάρκες και δεν έρχεσαι Αγία Μαρίνα ή Πόρτο-Ράφτη; Ντροπή σου!!!!!! Προλαβαίνεις ακόμα πριν πλακώσει ο κόσμος!
@An-Lu: Στο Π. Ράφτη πάω συχνά αλλά δεν έχω βγάλει βάρκες εκεί. Για την Αγία Μαρίνα δεν ήξερα ότι διαθέτει ψαρόβαρκες. Μου έχει διαφύγει... Θα τα εξερευνήσω αυτά τα μέρη σε πρώτη ευκαιρία... Ευχαριστώ για την υπόδειξη.
Αυτό που με χαροποίησε είναι το σχόλιο του φίλου μου του Πύργαρη . Πως φαίνονται οι ποιητές , οι ευαίσθητες ψυχές !
Εντελώς ξεχωριστός , να πάτε να τον διαβάσετε .
Ax! Tι μου θυμίζεις Επίκουρε..παιδάκι μικρό σε ένα χωριό της Πελοποννήσου, να βοηθάω τους ψαράδες να μπαλώνουν τα δίχτυα..τα ψαράκια να σπαρταρούν και κατευθείαν να πέφτουν στο τηγάνι, αστερίες, αχινοί να ξεκολλάνε από τις κλωστές και το σύμπαν να μυρίζει φύκια..ΑΧ!
Post a Comment