Σαλαμίνα 5

Ενώ το σκαρί σκουριάζει, τα πουλιά βρήκαν σπιτικό. Πολυτελείας, μάλιστα, αν σκεφτούμε τους χώρους και τις ανέσεις και τη θέα, γι αυτά τα ολιγαρκή πλάσματα!

Σαλαμίνα 4

'Ηταν ένα όμορφο και περήφανο ξύλινο σκαρί. Σήμερα σαρακοφαγωμένο, σκαμένο από την αρμύρα, περιμένει την πλήρη διάλυσή του εις τα εξ ών συνετέθη. Κοινή, γαρ, η μοίρα πάντων των όντων...

Σαλαμίνα 3

Σκουριά: Οξείδια του σιδήρου. Σύμβολο φθοράς. Μεταφορικά η παλαιότητα, η στενοκεφαλιά, ο συντηρητισμός. Κι' όμως, η περιφρονημένη σκουριά περιέχει τον σίδηρο, αυτό το πολύτιμο υλικό. Αυτό που στήνει γέφυρες, φτιάχνει πλοία, τραίνα, ουρανοξύστες, αλλά και μαγειρικά σκεύη και χειρουργικά εργαλεία. Στην πρόσμιξή του με Νικέλιο, μας δίνει τον ανοξείδωτο χάλυβα, αυτό το θαυματουργό και σχεδόν άφθαρτο σύγχρονο υλικό. Τα σκουριασμένα "παλιοσίδερα" αρκεί μπουν στην υψικάμινο για να μας δώσουν ένα νέο και σφριγηλό υλικό. Στη Σαλαμίνα η σκουριά περισσεύει. Οι εικόνες που δίνει, όμως, με το ζωντανό κόκκινο χρώμα της, μπορεί να είναι και γοητευτικές!

Σαλαμίνα 2

Συνεχίζω την ανάρτηση φωτογραφιών από τη Σαλαμίνα. Εδώ το σκάφος ήταν ξύλινο. 'Ο,τι απέμεινε πάνω από την επιφάνεια απ' το βυθισμένο σκαρί...

Σαλαμίνα

Πριν δύο, περίπου, χρόνια από τον διαδικτυακό τόπο DPGR (Digital Photography Greece) έγινε μιά εξόρμηση για τη φωτογράφιση του "νεκροταφείου" πλοίων. Σήμερα αρχίζω τη ανάρτηση μιας σειράς από φωτογραφίες από αυτό το νεκροταφείο. Δεν θα σας πω τι νοιώθει κάποιος/α εκεί. Θ' αφήσω τις φωτογραφίες να μιλήσουν. Αν είναι έστω και μέτριες θα πρέπει να σας μεταδώσουν αυτό που ένοιωσα κι εγώ εκεί. Σιδερένια μεγαθήρια και νάνοι διαλύονται από τον χρόνο και την αρμύρα. Το σκουπίδι, όπως σε όλη την έκταση της ένδοξης χώρας μας, έχει πάντα τον πρώτο ρόλλο! Αν κάποτε, λέω αν, αλλάξει το όνομα της Ελλάδας επί το διεθνέστερο ίσως το καταλληλότερο θα ήταν "Garbagelend"...

Η σημερινή φωτογραφία δεν δείχνει τίποτε από το "δράμα" του νεκροταφείου.΄Μόνο ένα καθρέφτισμα των ερειπίων στο νερό...

Ο Πηλός

Κάποτε ο πηλός ήταν ένα υλικό καθημερινής χρήσης. Εύπλαστο, φθηνό, υγιεινό, φυσικό και όμορφο. Πλήθος από χρηστικά αλλά και διακοσμητικά αντικείμενα ήταν φτιαγμένα από πηλό. Δεν ξεχνάμε τα κανάτια που έδιναν δροσερό νερό (ενίοτε και ...γαμπρούς, βλ. "Θεία απ' το Σικάγο"). Πιάτα, ποτήρια, παιχνίδια και πλήθος άλλα χρήσιμα αντικείμενα. Και, βέβαια, διακοσμητικά που και σήμερα, με διάθεση "ρετρό", τα αγοράζουμε και μάλιστα σε αλμυρές τιμές!

Οι κάτοικοι αυτού του σπιτιού, στην Ερμιόνη, φαίνεται ότι δεν είχαν την ίδια γνώμη για τα διακοσμητικά κολωνάκια από πηλό και προσπάθησαν να τα καλύψουν με ασβέστη. 'Ομως ο ασβέστης δεν άντεξε στον χρόνο και αποφάσισε να αποσυρθεί, με δόσεις! Τα ξεσκεπασμένα μέρη αποκαλύπτουν την ομορφιά του υλικού αλλά και τη μαστοριά του τεχνίτη που τα έφτιαξε.

Ακροκέραμο

Στις μικρές επαρχιακές πόλεις μπορείς να βρεις όμορφα οικοδομικά στοιχεία. Τα ακροκέραμα φαίνεται ότι κάποτε ήταν της μόδας. Στην Ερμιόνη βρήκα μερικά ενδιαφέροντα. Μου άρεσε η έκφραση στο πρόσωπο της γυναίκας που απεικονίζει.

Φθινόπωρο

Χωρίς Λόγια

Κεραμίδια

Εδώ βάζω φωτογραφίες που περιέχουν στοιχεία που με εγγίζουν συναισθηματικά. Μπορεί να μην έχουν πάντα (ή σχεδόν ποτέ) καλλιτεχνικές αξιώσεις αλλά τα αντικείμενα είναι, συνήθως, συγκινησιακά φορτισμένα. Τα κεραμίδια είναι ένα τέτοιο αντικείμενο. Δεν έχω ξεκαθαρίσει εντελώς το γιατί (όπως και για τ ις περισσότερες φωτογραφίες μου, άλλωστε) αλλά βρίσκω την τέχνη της κατασκευής μιά κεραμοσκεπής, όπως λέγεται, ιδιαίτερα δύσκολη και το αποτέλεσμα, όχι μόνο αισθητικά όμορφο αλλά και χρηστικά σωστό (μόνωση, απορροή νερού, αντοχή στο βάρος του χιονιού, στην ανεμοπίεση, κλπ). Οι τεχνίτες της ξύλινης στέγης (της πραγματικής, όχι της διακοσμητικής που είναι πάνω από μπετόπλακα), έχουν να χειριστούν, εκτός από τα κεραμίδια, και διάφορα δύσκολα υλικά, όπως ξύλο, θερμομονωτικά και υγρομονωτικά υλικά, μολύβι, κ.α., να ξέρουν γεωμετρία για να σχεδιάσουν το ακριβές σχήμα και τις κλίσεις και πρέπει να εξασφαλίσουν στον ένοικο του σπιτιού την θερμική άνεση και την προστασία από τα στοιχεία της φύσης, ιδιαίτερα σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Ακόμη και σήμερα που οι επιστήμες της οικοδομής έχουν εξελιχθεί, οι τεχνίτες της στέγης είναι αυτοί που αναλαμβάνουν, στην πράξη, την σχεδίαση και κατασκευή της στέγης, χωρίς μεγάλη συμμετοχή των μηχανικών σ' αυτή τη διαδικασία. Σ' αυτούς αφιερώνω τη σημερινή φωτογραφία, από ένα παλιό σπίτι σε χωριό της Ακαρνανίας.

Βάρκες home made...

Δεν ξέρω αν σας είπα ότι έχω μιά αδυναμία στις (ψαρό)βάρκες :-)

Μου αρέσουν ιδιαίτερα οι ιδιοκατασκευές. Νόμίζω ότι και οι δύο από τις σημερινές βάρκες είναι ιδιοκατασκευές. Μην μου πείτε ότι δεν είναι χαριτωμένες! Και πάντα αφιερωμένες σε κάποιον/α άγιο/α!

Παιδική Εργασία

Υπάρχει ένας όρος στη φωτογραφία που αναφέρεται στην φωτογράφιση με το υπάρχον φως, χωρίς flash ή άλλα φωτιστικά (Existing Light Photography). H σημερινή έχει τραβηχτεί με μεγάλη ευαισθησία στην ψηφιακή (3200 ISO), γι αυτό και ο κόκκος.

Η εργασία των παιδιών έχει απαγορευτεί στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Αλλά ο Πόρτο Ράφτης φαίνεται ότι δεν έχει ακόμα ενταχθεί στην Ε.Ε. 'Ισως κι αλλες περιοχές της χώρας...

Επικίνδυνες επαφές!

Όσο εντυπωσιακά κι αν είναι τα χρώματά της το χάδι της μας είναι εφιαλτικό! 'Ενα θαλάσσιο πλάσμα με ...τσουχτερή προοπτική!

Γατόφατσα ολόκληρη...

Είχα βάλει ένα προφιλάκι του όμορφου γατούλη, για να σας κεντρίσω το ενδιαφέρον. Σήμερα βλέπετε ολόκληρη την πανέμορφη φατσούλα του.

Πέραμα Λέσβου - Μαρασμός

Πριν πολλά χρόνια (πόσα άραγε;) ανθούσε η βιομηχανία στο Πέραμα της Λέσβου. Μην φαντάζεστε χάλυβες, αυτοκίνητα ή φάρμακα. Η βιομηχανία του τόπου ήταν λάδι, σαπούνια, χημικά βυρσοδεψίας, δέρματα κ.α. Δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον βιομηχανία στο Πέραμα και τα εργοστάσια ερήμωσαν ή έγιναν καφετέριες και τουριστικά καταστήματα. Το (κλειστό) μαγαζί της φωτογραφίας ήταν κάποτε εργαστήριο οξυγονοκολλήσεων, όπως με μεγάλη προσπάθεια, κατάφερα να διαβάσω μεγεθύντοντας την ταμπέλα του. Ποιός ξέρει σε πόσους ανθρώπους έδωσε μεροκάματο, πόσα παιδιά μεγάλωσε! Θλίψη να το βλέπεις κλειστό και σφραγισμένο!