Πριν πολλά χρόνια (πόσα άραγε;) ανθούσε η βιομηχανία στο Πέραμα της Λέσβου. Μην φαντάζεστε χάλυβες, αυτοκίνητα ή φάρμακα. Η βιομηχανία του τόπου ήταν λάδι, σαπούνια, χημικά βυρσοδεψίας, δέρματα κ.α. Δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον βιομηχανία στο Πέραμα και τα εργοστάσια ερήμωσαν ή έγιναν καφετέριες και τουριστικά καταστήματα. Το (κλειστό) μαγαζί της φωτογραφίας ήταν κάποτε εργαστήριο οξυγονοκολλήσεων, όπως με μεγάλη προσπάθεια, κατάφερα να διαβάσω μεγεθύντοντας την ταμπέλα του. Ποιός ξέρει σε πόσους ανθρώπους έδωσε μεροκάματο, πόσα παιδιά μεγάλωσε! Θλίψη να το βλέπεις κλειστό και σφραγισμένο!
4 comments:
Μας οδήγησαν στην απο-βιομηχάνιση. Μας οδηγούν να ξεριζώσουμε αμπέλια και δέντρα. Κλείνουν και οι μεσαίες μονάδες μπροστά στα μεγαθήρια. Τελικά, πράγματι, μας θέλουν για γκαρσόνια της Ευρώπης. Με τόσο εύφορη γη, με τόσο πολυμήχανους ανθρώπους. Κι εμείς κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου.
Mαρασμός είναι η λέξη και για το νησί μου. Στο χωριό κλειστά από χρόνια τα ελαιοτριβεία, ο ΕΟΣΣ (συνεταιρισμός κρασιού) χρόνια τώρα χρεοκοπημένος, κι ας παίρνουν κάθε χρόνο διεθνή βραβεία τα κρασιά μας. Ερημώνουν από ανθρώπους τα χωριά, η ακαλλιέργητη ύπαιθρος αυξάνεται. Μαρασμός και στη ψυχή των κατοίκων αφού η τσέπη μένει άδεια. Ποιος όμως να ενδιαφερθεί?
Α ναι, το παράπονο των επαγγελματιών είναι μεγάλο, για τους ελέγχους της εφορίας. Εκεί ξέρουν καλά πώς να ρίχνουν "καμπάνες" για εισπρακτικούς και μόνο λόγους. Για ανάπτυξη κανείς δεν ενδιαφέρεται.
ο ίδιος τίτλος, νομίζω, θα ταίριαζε και στα εργοστάσια "φαντάσματα" στο λιμάνι της Σύρου. Έτυχε να τα φωτογραφίσετε ποτέ;
Επίκουρε σ'ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σου λόγια......πολύ σύντομα θα βάλω κι εγώ ανάλογες φωτογραφίες στο blog
Post a Comment