Λίγο εξωτική ακούγεται, πλέον, η λέξη "χωριάτικο". Μετά το χωριάτικο ψωμί που όλοι κυνηγάνε με μανία που εκμεταλλεύονται οι φουρναραίοι για να βαφτίζουν "χωριάτικο" το κάθε λαστιχένιο κατασκεύασμα, πολλά ακόμη είδη, ιδίως τρόφιμα, απέκτησαν αίγλη με την προσθήκη αυτού του χαρακτηρισμού. 'Ομως ένα πράγμα παραμένει γνήσιο και πολύ όμορφο, ακόμη και όταν είναι μιά (επιτυχημένη) μίμηση: Το χωριάτικο σπίτι. Χτισμένο για τις ανάγκες του κατοίκου του χωριού, λιτό, χωρίς κιτς στολίδια, με υλικά χρηστικά, παραμένει μιά όαση ανάμεσα στα τσιμεντένια τέρατα. Αυτό εδώ είναι (ελπίζω ακόμη) στη Σκιάθο. Μου άρεσε πολύ. Ελπίζω και σε σας.
6 comments:
Αν προσθέσεις στα δεξιά ένα Hyundai και στη σκεπή 1 πιάτο Nova , θα είναι το μέσο σύγχρονο χωριάτικο σπίτι .
Εκεί που μένουν οι γονείς "του" δηλαδή , γιατί ο ίδιος μένει -χωρίς κανέναν απολύτως λόγο- στην Αθήνα .
Ξέφυγα λίγο...
Καλημέρα .
Α μου αρεσει παρα πολυ.
Ενα παρομοιο φωτογραφισα στην Ναξο το καλοκαιρι με σκοπο να το ζωγραφισω.
Καλο Σαββατοκυριακο!!
Τελειο!
.... Οχι τόσο ωραίο όσο ήταν της γιαγιάς μου, που η σκιά του λειτουργούσε και ως ηλιακό ρολόι, που φιλοξενούσε και μια χελώνα που ερχόταν κάθε μεσημέρι την ίδια ώρα μεχρι την κουζίνα για να πάρει το μαρουλάκι της, που μας έδινε σύκα, σταφύλια, πορτοκάλια, κηπευτικά, που η καλή σάλα μύριζε ένα μίγμα από απαγορευμένα λικέρ, που κοιμόμασταν το καλοκαίρι με τα παράθυρα ανοικτά και δε μας ένοιαζε, που το βράδυ βλέπαμε άπειρα αστέρια στον ουρανό κι εκείνο το περίεργο γαλακτερό ποτάμι, που πέρασα όλα τα ζεστά μεσημέρια των μικρών μου χρόνων διαβάζοντας οτιδήποτε κεντριζε τα μάτια μου στο σκιερό χαγιάτι ή κάτω από τα δέντρα.
Που τώρα σπάνια το επισκέπτομαι πια, και τα δωμάτια χάσαν την ιδιαιτερη μυρωδιά τους, και δεν το ασπρίζουμε κάθε παραμονή γιορτής, και η σόμπα πετρελαίου δε δουλεύει πια, και οι τοίχοι έχουν σκασμάδες και η αυλή αγριοχορτα και θα συγκινηθώ αν συνεχίσω, οπότε καλο σαββατοκύριακο Βασίλη και σ ευχαριστώ!
@meez: Όταν έρχεσαι σε επαφή με την φυσική ομορφιά της λαϊκής αρχιτεκτονικής δεν θέλεις ούτε να σκέφτεσαι οτιδήποτε μηχανιστικό που μολύνει την εικόνα και τη σκέψη... Αυτό το τελευταίο πές' το πάλι! "...χωρίς κανένα λόγο στην Αθήνα..."! Πώς αλλοιώς θα γινόταν 5 εκατομμύρια ο πληθυσμός της Αττικής; Πώς θα βρίσκανε οι(πάλαι ποτέ) βιομηχανίες του Πειραιά και της Αθήνας φτηνά εργατικά χέρια; Πώς θα πούλαγαν οι εργολάβοι τα ακαλαίσθητα, φρικτά, κλουβιά που λέγονται και διαμερίσματα;
@annamaria: Θα δούμε το σπίτι της Νάξου σε πίνακα; Στο φωτογραφίζω, αν θέλεις...
@petalida: Το έχω βιώσει αυτό το σκηνικό! Είναι σαν να έχω ήδη αυτή την μυρωδιά στα ρουθούνια μου! Αν μπορέσετε να το διατηρήσετε το σπίτι της γιαγιάς να το κάνετε. Κρίμα να γκρεμιστεί κάποτε... Κι αν το ανακαινίσετε μην βάλετε αλουμινένια κουφώματα...
Είναι γλυκύτατο και νοσταλγικότατο!!
Οικεία εικόνα που φέρνει αναμνήσεις απ΄ το χωριό! Πόσα λίγα έχουν μείνει...
Post a Comment