Χαμένη κι απομονωμένη σε μιά ερημική ακτή του Πηλίου, από την πλευρά του Αιγαίου, στον μυχό ενός μικρού κολπίσκου. Για να φτάσεις περνάς μερικά χιλιόμετρα χωματόδρομο, ανάμεσα από χιλιάδες ελιές και πυκνή βλάστηση κάθε είδους. Γνήσια χωριάτικη ταβέρνα, με τον Θανάση και την οικογένεια να μαγειρεύουν και να σερβίρουν απλά και νόστιμα φαγητά. Πιάτα χωρίς "ντεκόρ", λαχανικά από τον κήπο και ψαρικά ψαρεμένα από τον ιδιοκτήτη. Ως φωτογραφία τίποτε το αξιόλογο. Ως πλησίασμα της φύσης και γευστική ανάμνηση ναι...
2 comments:
"γευστική ανάμνηση..." δράμα!
Αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις
... μέχρι το επόμενο καλοκαίρι
Γιατί μας τα κάνεις αυτά χειμωνιάτικα? Ε?
Post a Comment