Αυτό είναι το άνθος της γαζίας. 'Ισως λίγοι την γνωρίζουν. Στις αυλές της παλιάς Αθήνας αφθονούσε, μέχρι που βρήκε θέση και στις ...αθηναϊκές καντάδες! Αυτή η φωτογραφία είναι από τον κήπο μου. 'Εχει πολλά αγκάθια, αλλά πολύ όμορφα άνθη. Δεν έχω προσδιορίσει πότε ανθίζει. Μάλλον όποτε κάνει κέφι. Και το άρωμά της εντελώς μεθυστικό...
9 comments:
Πρώτη φορά βλέπω αυτό το άνθος..
Aνθίζει όποτε του κάνει κέφι:)
αυτό κιαν μάρεσε:):)
Φίνο, λεπτεπίλεπτο, αέρινο μα ...εντελώς μεθυστικό
Καλό σου μεσημέρι,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γαζία! Είχαμε μια στο κήπο του σπιτιού μας, όταν ήμουν μικρή! Την φύτεψα και στο δικό μου σπίτι! Αλλά κάθε χρόνο μου την έκαιγε ο βοριάς... Δεν ήταν τυχερό να την χαρώ!
Τώρα όπου την βρω την φωτογραφίζω, ή κλέβω λουλουδάκια! Βρήκα πρόσφατα στην σαβάνα φυτά που της μοιάζουν (σαν θάμνοι ακακίες) και φωτογράφισα το λουλούδι τους! Είναι μωβ με κίτρινο αλλά και αυτό είναι σαν να απαρτίζεται από τριχούλες! Θα ήθελα να σου δείξω την φωτογραφία….
Λοιπόν την είχα ακουστά, όπως αναφέρεις και σύ, απο τα τραγούδια αλλά ποτέ δεν την είχα δεί!
Λουλούδι με προσωπικότητα, δηλαδή!!!
@Σταγόνα: Μπορείς να την βρεις σε φυτώρια. Φύτεψε μία και παρατήρησε πότε ανθίζει...
@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ: Το άρωμά της είναι το κάτι άλλο! Φιλιά.
@Αγγελική Ν: Κάνε μια προσπάθεια να ξαναφυτέψεις. Σαβάνα; Σε ποιά σαβάνα;
@Karyatida62: Ναι. Με προσωπικότητα. 'Εχει και αγκάθια, οπως΄και οι άνθρωποι με προσωπικότητα... Μπορείς να τη βρεις εύκολα σε φυτώρια.
Η γαζία μπορεί να γίνει τεράστιο δένδρο. Υπήρχε μια τεράστια γαζία που κάλυπτε σχεδόν ολόκληρη την αυλή του παλιού μοναστηριού, έξω από το χωριό μου.
Αυτή η γαζία μεγάλωσε πολλές γενιές παιδιών καθώς κρυβόμαστε κάτω από τα κλαδιά της που έφταναν μέχρι τη γη.
Το άρωμα των λουλουδιών της είναι ακόμα μέσα μου.
Στο χωριό μου τη γαζία την λένε μοσχολουριά και το λουλούδι της μοσκολούρι που σημαίνει μυρωμένο λουλούδι (λύριον στα αρχαία ελληνικά είναι το λουλούδι)
Η μικρή μας η γαζία
με τα κίτρινά της άνθη
στη γωνιά του κήπου κλαίει
τ'ανιστόρητά της πάθη.
Η βροχή την έχει δείρει
ο χιονιάς και το χαλάζι.
Τα κλαδιά της τ'αγριοβόρι
τα μαδά και τα ρημάζει.
Όμως πάλι συλλογιέται
απ'το μίσος τι θα μείνει
κι ευλογιά σκορπά τριγύρω
με αγία καλοσύνη.
υπέροχο φυτό Αρχές της άνοιξης ανθίζει και μοσχομυρίζει με μια διακριτικότητα ξεχωριστή. Ακομα υπάρχουν κάποια φυτά σε παλιές μονοκατοικίες της Καλλιθεας
Πριν από 2/3 χρονια είχα μαζέψει καρπούς από κάποιο φυτό σε ένα περίπατο. Πέρυσι φυτεψα μερικούς σπόρους σε γλάστρα Εχει προοδεύσει σα φυτό αλλά ακόμα δεν εχει κάνει ανθος Νομιζω ότι περνουν καποια χρόνια γιαυτό
Αναρωτιέμαι ΄πότε και αν πρέπει να το μεταφυτέψω στον κήπο
@trexantiri: Στην παλιά Αθήνα ήταν όντως, μεγάλα δέντρα. Προσπάθησα κι εγώ να την συμμορφώσω κλαδεύοντάς την, για να ψηλώσει, αλλά φαίνεται ότι δεν ξέρω την τέχνη και εξακολουθεί να έχει ατσούμπαλο σχήμα και μικρό μέγεθος...
@anthosporos: Όμορφο το έμμετρο... ΠΟλύ χαρακτηριστικό!
@Anonymous: Κι εγώ περίμενα αρκετά από τη φύτευση μέχρι να δω άνθη. Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια. Πάντως αναπτύσσεται σχετικά γρήγορα. 'Εχω την εντύπωση ότι ανθοφορεί περισσότερες από μία φορά τον χρόνο...
Post a Comment