Οι κεραμοσκεπές έχουν μιά δική τους γοητεία. Το ζεστό χρώμα του πηλού και η αίσθηση ότι αυτό το υλικό προστατεύει το σπιτικό από τις καιρικές συνθήκες, φαίνεται ότι έκαναν το κεραμίδι τόσο αγαπητό υλικό. Νομίζω και μόνο του είναι όμορφο φωτογραφικό θέμα.
7 comments:
Αχ.....
συγνωμη που θα βγω εκτος θεματος..
μου θυμισες τα μαθηματα TaeKwonDo που παρακολουθούσα στα 16 μου...
Στις επιδειξεις σπάγαμε κεραμιδια..
Έπαιρνα από αυτα που ειχε στην αποθηκη η γιαγιά μου...
Ματωνα χερακια....
αλλα......
καθε κεραμιδι ενα σκαλοπατι για ν'ανεβω στην κλιμακα της Αυτοπεποίθησης!....
Τα λιμπίστηκα τα κεραμιδια σου!!..
χα χα χα
οχι εγω....
η πολεμική κραυγή που τα σπαει!!!
Φιλια εκατομμύρια.....
Ειναι εντυπωσιακο οι συνηρμοι που κανει ο καθενας μας βλεποντας μια φωτογραφια :):)
Ενω εχει κι εδω που μενω κεραμιδια, οταν τα βλεπω θυμαμαι το χωριο μου, την Αρναια και μυριζω καμμενο ξυλο απο τις ξυλοσομπες και τα τζακια :):)
Καλο βραδακι!!!
τα παλιά βέβαια κεραμίδια γιατί τις τελευταίες δεκαετίες τα φτιάχνουν σαν να είναι πλαστικά. φρίκη.
Οραία χρώματα..
Που τα βρήκες??
@ ~k.p.~ Χαίρομαι που σου θύμισα κάτι από τη ζωή σου. Ελπίζω να μην μάτωσες ποτέ τα χεράκια σου σπάζοντας τα κεραμίδια... Φιλιά κι από μένα.
@ Dee Dee: Να σου πω, κι εμένα τους ίδιους συνειρμούς μου προκαλούν. Και μυρωδιές από χωριάτικο ψωμί και κανά κοψίδι που ψήνεται... yam!
@ Mahler: Δεν ξέρω αν έχουν διαφορά στη σύνθεση. Μάλλον τα παλιά έχουν και αυτό το πρασίνισμα και λίγη μούχλα που τα κανει να φαίνονται παλιά. Πάντως τα σύγχρονα έχουν καλλίτερη κατασκευή, ώστε να στερεώνονται με καρφιά στο ξύλινο πέτσωμα. Τα παλιά νομίζω απλώς τα ακουμπούσαν, χωρίς στερέωση. Δεν μου αρέσουν τα κίτρινα!
@ Bitch: Σ' ένα χωριό κοντά στα Τέμπη, που έκανα μιά στάση, όταν επέστρεφα από Θεσσαλονίκη, πριν 2-3μήνες.
Πού να δεις τις κεραμοσκεπες της Κωνσταντινουπολης...
An-Lu: Θα πάω εκεί σε λίγες μέρες...
Post a Comment