Search This Blog

Sunday, September 16, 2007

Μια φορά ήταν...




Κάποτε ήταν μιά περήφανη Chevrolette, ποιός ξέρει ποιά χρονιά πρωτοκυκλοφόρησε, τι χρώμα να είχε, πώς ήταν τα καθίσματα και τι κυκλοφοριακές δόξες είχε δει, πόσες ψυχές είχε μεταφέρει και πού. Αν είχε δει άστεγους έρωτες στα καθίσματά της! τώρα είναι ένα ήσυχο ερείπιο σε μιά αυλή ενός επίσης ερειπωμένου σπιτιού, στη Λευκίμη της Κέρκυρας. Κάνει παρέα με μιά συκιά που ίσως ελπίζει να ακούσει κάποτε το μοτέρ της να ετοιμάζεται για ταξίδι!

5 comments:

petalida said...
This comment has been removed by the author.
petalida said...

πάντως η συκιά δεν έχει κανένα πρόβλημα με την παρέα της. τη βλέπω γεμάτη μικρά, νόστιμα συκαλάκια!!!

maya said...

φωτογραφίες και κείμενο ταξιδιάρικα. βλέπει κανείς πέρα απο το παλιο. βλέπει το πριν, κορδωμένο, γυαλιστερό, νεαρό.

καλημέρα βασίλη!

Epicuros said...

@petalida: Τα δοκίμασες; :-)

@Maya: Ναι τα ταξίδια σου δίνουν άπειρα ερεθίσματα.

petalida said...

φυσικά! στο τελος εποχής ειναι νοστιμότερα.