Κάποτε ήταν μιά περήφανη Chevrolette, ποιός ξέρει ποιά χρονιά πρωτοκυκλοφόρησε, τι χρώμα να είχε, πώς ήταν τα καθίσματα και τι κυκλοφοριακές δόξες είχε δει, πόσες ψυχές είχε μεταφέρει και πού. Αν είχε δει άστεγους έρωτες στα καθίσματά της! τώρα είναι ένα ήσυχο ερείπιο σε μιά αυλή ενός επίσης ερειπωμένου σπιτιού, στη Λευκίμη της Κέρκυρας. Κάνει παρέα με μιά συκιά που ίσως ελπίζει να ακούσει κάποτε το μοτέρ της να ετοιμάζεται για ταξίδι!
5 comments:
πάντως η συκιά δεν έχει κανένα πρόβλημα με την παρέα της. τη βλέπω γεμάτη μικρά, νόστιμα συκαλάκια!!!
φωτογραφίες και κείμενο ταξιδιάρικα. βλέπει κανείς πέρα απο το παλιο. βλέπει το πριν, κορδωμένο, γυαλιστερό, νεαρό.
καλημέρα βασίλη!
@petalida: Τα δοκίμασες; :-)
@Maya: Ναι τα ταξίδια σου δίνουν άπειρα ερεθίσματα.
φυσικά! στο τελος εποχής ειναι νοστιμότερα.
Post a Comment