Search This Blog

Monday, July 26, 2010

Κρήτη #6



Ταβέρνα με θέα σε χωριουδάκι (ξεχνώ το όνομά του) στα Σφακιά. μερακλής ο ιδιοκτήτης, θέλησε να δώσει το δικό του στυλ και χρώμα στην βεράντα. Το Λυβικό πέλαγος "πιάτο"! Και το άρωμα του θυμαριού να σε τυλίγει!

5 comments:

Dee Dee said...

Πω πω! Ποσο θα απολαμβανα το καφεδακι μου εκει μια συνεφιασμενη μερα!!

Μερακλης ο ιδιοκτητης :) Τους χαιρομαι τετοιους ανθρωπους!

Καλη εβδομαδα!

~reflection~ said...

Εχω μαγευτει από το αρωμα της Κρήτης...
Το χρωμα του νησιού είναι σε εκείνα της Άγριας Φυσης...
Με εντυπωσίασε το Υψομετρο.. εκεινο που προσδίδει ύψος στον χαρταετό που λεγεται Ψυχη...
κι ένας Καζαντζακης μας έμαθε να την αφήνουμε ελευθερη στα επικίνδυνα ρευματα του αερα εκει... στον ατελειωτο κρητικό ουρανο....

Διχαζομαι αναμεσα σε τρεις επιλογες.. {τριλημμα λεγεται?... }
1. Να απολαυσω τη θέα από το ταβερνάκι...
2. να επιχειρήσω βουτιά στο γαλαζιο της θαλασσας που διακρινεται στο βαθος?..
3. να αιωρηθώ παραμυθενια στον Κρητικό Ουρανο...

Ξερεις τι διαλεγω?..
το τρίτο..
γιατι ξερω θα έχει λίγο συνοστισμό και πολλή.. μα παρα πολλή ελευθερία επιλογών....

Σε φιλω γλυκα.... Υπεροχο το φωτογραφικό στιγμιότυπο.. εφερε όμορφα αρωματα μεχρι το σπίτι μου..
Αρωματα Κρητης...

An-Lu said...

Οργιαστικό!

Dee Dee said...

Μα εμενα μου αρεσει το κρυο :)

Epicuros said...

@Dee Dee: Συννεφιασμένη μέρα ίσως ήταν και κρύα μέρα εκεί πάνω...

@kakia p: Την αιώριση θα πρότεινα... Αυτή φέρνει όλες τις εικόνες που ποθεί ο νούς σου και συμβολίζει την υπέροχη ελευθερία του γλάρου...

@An-Lu: Τέχνη naive, αλλά όμορφη!