Λόγγος Φθιότιδας. Με τη μηχανή στο κάθισμα του συνοδηγού τριγύριζα ψάχνοντας να βρω κάτι ενδιαφέρον. Ξαφνικά βλέπω μιά τάβλα με αυτό το σχέδιο ακουμπισμένη στον τοίχο ενός σπιτιού, σαν να ήταν για τον σκουπιδιάρη. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να την βάλω στο αυτοκίνητο αλλά μιά και η πόρτα του σπιτιού ήταν ανοιχτή σκέφτηκα ότι ίσως δεν ήταν για πέταμα. Καθώς το φωτογράφιζα βγήκε μιά γυναίκα από το σπίτι και με ρώτησε με χαμόγελο: "Σας αρέσει, σας αρέσει;" Τη ρώτησα αν είναι δικό της και μου είπε ότι ήταν! Δεν κατάλαβα γιατί το είχε, στην ουσία, πετάξει αν ήταν περήφανη γι αυτό ή για όποιον το έφτιαξε! Δεν πήρα το έργο αλλά τη φωτογραφία του μαζί μου...
6 comments:
Βασίλη, σκέφτηκα οτι οι άνθρωποι στα χωριά δεν έχουν την αίσθηση της ιδιοκτησίας τόσο περίεργη κι έντονη όπως εμεις, μπορεί η κυρία να το είχε εκεί απλά γιατί δεν είχε που αλλού να το βάλει, το θαύμαζε αλλά δεν την ένοιαζε κι αν χαλάσει ή το πάρουν, όλα ταυτόχρονα, διότι έχει την αίσθηση της προσωρινότητας της ζωής και των αντκειμένων.
Εμεις δεν αφήνουμε τίποτα έξω απο την πόρτα μας, έξω απο το συρτάρι μας στο γραφείο, έξω απο το μπαλκόνι μας, συμ-μαζεύουμε, αρχειοθετούμε, φυλάμε, κι εγώ δεν ξέρω για ποιο λόγο...
Δες τώρα, ακόμη κι εσύ το πήρες μαζί σου φωτογραφίζοντάς το, βέβαια μπορείς να το μοιραστείς μαζί μας τώρα, αλλα κι εμείς καθόμαστε και μοιραζόμαστε μπροστά σε μια οθόνη-πόσο γελοία θα φαίνονταν αυτά στην κυρία...αλλά και πόσο βάλσαμο για μας, έτσι πως είναι οι ζωές μας..Δεν ξέρω, μπερδεύτηκα σε αμπελοφιλοσοφίες πρωί πρωί, ας τ αφήσω καλύτερα!
Ζηλεύω την καθαρότητα του βλέμματος που αφαιρεί τα περιττά και με λιτότητα λέει πιο πολλά από χίλιες λέξεις.
Αλλη μία απόδειξη ότι η ομορφιά υπάρχει παντού , αρκεί να διαθέτουμε το βλέμμα για να την δούμε .
Συνάδελφος ρακοσυλλέκτης ; Aν δω κανένα παλιό ξύλινο αντικείμενο στα σκουπίδια (εκτός κάδου γιατί είμαι σιχασιάρα) το μαζεύω και το μεταποιώ . Τι υπέροχη αίσθηση να δίνεις ζωή σε κάτι άχρηστο , καταδικασμένο να καεί σε κάποια χωματερή .
Ο καλός μου φωνάζει κάθε φορά που του βάζω βρωμιές στο αυτοκίνητο , γκρινιάζει μέχρι να γυρίσουμε σπίτι .
Τελευταίο απόκτημα ήταν ένας τεράστιος καταχτυπημένος πίνακας που είχε μιά κιτς αφίσα με κάτι αφηνιασμένα αλόγατα . Σιχαινόσουν να τον δεις .
Αφησα κενό το εσωτερικό και γέμισα την κορνίζα ξύλα που μαζεύω από την θάλασσα .
Μία ιδέα , κοινωνική προσφορά του μπλογκ της ελληνίδας .
Πολύ καλή ιδέα τα "αλίκτυπα ξύλα" (δεν είμαι βέβαιος για την ορθογραφία...). Πώς δεν το είχα σκεφτεί εγώ, με τόση φαντασία και πρωτότυπες ιδέες που διαθέτω! Θα αυτοτιμωρηθώ! :-)
Aυτομαστιγώσου γρήγορα !
Επίσης αγοράζω καθρέφτες ξύλινους από το ΙΚΕΑ και τους κολλάω ξύλα , το αποτέλεσμα είναι συγκλονιστικό .
Αλλη ιδέα είναι με κοχύλια , αχιβάδες και βότσαλα . Κόλλα Durostick διαφανής . Μην χρησιμοποιήσεις θερμοκόλλα , ξεκολλάνε .
Επιστρέφω εμπνεύσεις . Είδες τι καλό παιδί που είμαι ;
Cool blog, interesting information... Keep it UP Bean bag chairs wholesale breast enlargement Lawn games washers What is a deep cycle battery charger Acura integra '94 bmw Discount mcafee virus scan Tramadol info ultracet tramodal Online leadership training
Post a Comment