Φωτογραφίες που τράβηξα και που μου άρεσαν. Μπορεί να μην αρέσουν σε σας, αλλά τι να κάνω...
Photos I shot and liked. You may not like them but what can I do...
Search This Blog
Saturday, February 25, 2006
Βερυκοκκιά!
Βερυκοκκιά. Την φύτεψα πριν 3 ή 4 χρόνια. Δεν πίστευα ότι θα έπιανε. Μόλις μου έδωσε τα πρώτα άνθη της έσπευσα να αποτυπώσω την ομορφιά τους πάνω στι φιλμ. Νομίζω ότι είναι πιό όμορφα άπό αυτά της αμυγδαλιάς...
Χνούδι: Ε, έτσι έχει καθιερωθεί. Η ημέρα να ξεκινά επισήμως στις 12 τα μεσάνυχτα! Εγώ λέω μέρα αυτό που φωτίζει η ήλιος. Μικρούλι: μπορείς να χρησιμποποιήσεις όποια φωτογραφία θέλεις. Ελεύθερα.
Έχω ακούσει οτι σύμφωνα με έναν μύθο, η Αμυγδαλιά ήταν ένα πανέμορφο κορίτσι που η μαμά της φοβόταν τις κρύες μέρες του χειμώνα να την αφήσει να βγει έξω για να μην κρυώσει. Γι’ αυτό την κλείδωνε στο δωμάτιό της. Μια μέρα όμως ο Βοριάς πέρασε έξω από το παράθυρό της και την ερωτεύτηκε. Πώς όμως αυτή θα τον ερωτεύονταν; Έτσι σκέφτηκε ο Βοριάς και παρουσιάστηκε στην Αμυγδαλιά ως ένας όμορφος άντρας και της ζήτησε να παντρευτούν. Εκείνη μόλις τον αντίκρισε τον ερωτεύτηκε, και μια μέρα που έλειπε η μαμά της από το παλάτι βγήκε έξω για να αγκαλιάσει το Βοριά. Απ’ το κρύο του όμως ξεψύχησε. Αυτός ο μύθος συμβολίζει την αγνότητα της ψυχής της Αμυγδαλιάς και την αγάπη του Βοριά γι’ αυτήν. Αυτά και την καλημέρα μου. :)
Στο Ισραήλ δεν είχαμε βέβαια πολλά λουλούδια επειδή δεν το σήκωνε πολύ το κλίμα κ όλοι ασχολούνταν με τη φροντίδα των αμπελιών που είχαμε κ όχι με τα λουλούδια, δεν υπήρχε κ χρονος. Μόλις ήρθαμε στην Ελλάδα έπαθα πλάκα από τα λουλούδια ειδικά τα αγριολουλουδα που φύτρωναν κάτω από τις ελιές στη Δαβιά κ αλλού στην Πελοπόνησσο κ όταν μεγάλωσα κ άρχισα τα σούρτα-φέρτα στην Αρκαδία ερωτεύτηκα τελεσίδικα κ τα ψηλά δέντρα.
Έχω κ εγώ κάποιες φωτό από λουλούδια όχι τόσο καλλιτεχνικές αλλά όμορφες πάντως, θα κοιτάξω το απόγευμα να ανεβάσω καμία.
Καλημέρα Επίκουρε! Πραγματικά οι φωτογραφίες σου αξίζουν χίλιες λέξεις γι' αυτό και δεν χρειάζονται άλλα στολίδια. Αφού το χεις το μεράκι, είναι και δική μας χαρά να βλέπουμε τις φωτό σου στη σελίδα σου! Μ. ;-}
Mε έκανες και πεθύμησα τη Σπάρτη! Πράγματι τα λουλούδια της βερυκοκκιάς, είναι πιο μυρωδάτα πιο λουσάτα απο της μυγδαλιάς. Ανεβαίνει μέχρι την ταράτσα του κήπου, η δική μας, μας σκιάζει το καλοκαίρι, και δίνει λίγα -μια και δεν ραντίζεται- και μυρωδάτα φρούτα. Καλή σοδειά!
Σαν ψεύτικα όμορφα!!! (συνηθίζεται και το αντίστροφο για τα αληθινά). Μα είσαι φωτογράφος, αφού σε αγγίζουν τόσα πολλά θέματα και τα αποτυπώνεις με ξεχωριστή γοητεία. Μην είσαι τόσο μετριόφρων. Βάλε μας κι άλλες, έτσι με λίγα και ζουμερά σχόλια, είναι και τα δύο απολαυστικά.
11 comments:
είναι, ναι!!!!
Καλημέρα. (Γιατί καλημέρα είναι 2.30π.μ ε;)
:-)
Είναι όντως εκπληκτικά τα άνθη της!
Μου επιτρέπεις να την αναδημοσιεύσω (αναφέροντας φυσικά την πηγή - ΕΣΕΝΑ) εάν παραστεί ανάγκη;
Σε ευχαριστώ!
;0)
Χνούδι: Ε, έτσι έχει καθιερωθεί. Η ημέρα να ξεκινά επισήμως στις 12 τα μεσάνυχτα! Εγώ λέω μέρα αυτό που φωτίζει η ήλιος. Μικρούλι: μπορείς να χρησιμποποιήσεις όποια φωτογραφία θέλεις. Ελεύθερα.
Έχω ακούσει οτι σύμφωνα με έναν μύθο, η Αμυγδαλιά ήταν ένα πανέμορφο κορίτσι που η μαμά της φοβόταν τις κρύες μέρες του χειμώνα να την αφήσει να βγει έξω για να μην κρυώσει.
Γι’ αυτό την κλείδωνε στο δωμάτιό της. Μια μέρα όμως ο Βοριάς πέρασε έξω από το παράθυρό της και την ερωτεύτηκε. Πώς όμως αυτή θα τον ερωτεύονταν;
Έτσι σκέφτηκε ο Βοριάς και παρουσιάστηκε στην Αμυγδαλιά ως ένας όμορφος άντρας και της ζήτησε να παντρευτούν.
Εκείνη μόλις τον αντίκρισε τον ερωτεύτηκε, και μια μέρα που έλειπε η μαμά της από το παλάτι βγήκε έξω για να αγκαλιάσει το Βοριά.
Απ’ το κρύο του όμως ξεψύχησε.
Αυτός ο μύθος συμβολίζει την αγνότητα της ψυχής της Αμυγδαλιάς και την αγάπη του Βοριά γι’ αυτήν.
Αυτά και την καλημέρα μου. :)
Τα λουλούδια μου αρέσουν υπερβολικά.
Στο Ισραήλ δεν είχαμε βέβαια πολλά λουλούδια επειδή δεν το σήκωνε πολύ το κλίμα κ όλοι ασχολούνταν με τη φροντίδα των αμπελιών που είχαμε κ όχι με τα λουλούδια, δεν υπήρχε κ χρονος. Μόλις ήρθαμε στην Ελλάδα έπαθα πλάκα από τα λουλούδια ειδικά τα αγριολουλουδα που φύτρωναν κάτω από τις ελιές στη Δαβιά κ αλλού στην Πελοπόνησσο κ όταν μεγάλωσα κ άρχισα τα σούρτα-φέρτα στην Αρκαδία ερωτεύτηκα τελεσίδικα κ τα ψηλά δέντρα.
Έχω κ εγώ κάποιες φωτό από λουλούδια όχι τόσο καλλιτεχνικές αλλά όμορφες πάντως, θα κοιτάξω το απόγευμα να ανεβάσω καμία.
Πανέμορφη, ειδικά μια τέτοια βροχερή μέρα!:)
Καλημέρα Επίκουρε! Πραγματικά οι φωτογραφίες σου αξίζουν χίλιες λέξεις γι' αυτό και δεν χρειάζονται άλλα στολίδια. Αφού το χεις το μεράκι, είναι και δική μας χαρά να βλέπουμε τις φωτό σου στη σελίδα σου! Μ. ;-}
Mε έκανες και πεθύμησα τη Σπάρτη! Πράγματι τα λουλούδια της βερυκοκκιάς, είναι πιο μυρωδάτα πιο λουσάτα απο της μυγδαλιάς. Ανεβαίνει μέχρι την ταράτσα του κήπου, η δική μας, μας σκιάζει το καλοκαίρι, και δίνει λίγα -μια και δεν ραντίζεται- και μυρωδάτα φρούτα.
Καλή σοδειά!
Ευχαριστώ όλες/ους σας για τα καλά σας λόγια. Με κάνετε να αισθάνομαι ...φωτογράφος!
Σαν ψεύτικα όμορφα!!! (συνηθίζεται και το αντίστροφο για τα αληθινά).
Μα είσαι φωτογράφος, αφού σε αγγίζουν τόσα πολλά θέματα και τα αποτυπώνεις με ξεχωριστή γοητεία. Μην είσαι τόσο μετριόφρων.
Βάλε μας κι άλλες, έτσι με λίγα και ζουμερά σχόλια, είναι και τα δύο απολαυστικά.
Μα είσαι φωτογράφος ! Και σπουδαίος μάλιστα . Και οι φωτογραφίες σου είναι σκέτη έμπνευση . Στο έχω αποδείξει !
Καλημέρες !
Post a Comment